Ρέθυμνο – Γύθειο

Απ' ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα έλεγαν οι παλιοί και καλά τα λέγαν.

Αλλά αν ακόμα κ αυτή ψωροπαναγιώταινα είναι μόνο για μία βδομάδα άντε δύο, θες τρεις, (παραπάνω δεν θα ναι) τι να την κάνεις.

Απ την άλλη λες επέστρεψε στο λιμάνι του το ρεθεμνιώτικο καράβι.

Το καράβι που συνδέθηκε με το πηγαιν΄ελα των Ρεθεμνιωτών στην πρωτεύουσα για πολλά χρόνια.

Έστω και για 6-7 δρομολόγια και αυτά σε άγονες γραμμές. Κύθηρα και Γύθειο.

Θα μου πεις, “από που κ ως που να χαρώ για ένα κ μόνο βεγγαλικό” από την μία αλλά από την άλλη θα σου απαντήσω (μιας και πιάσαμε τις παροιμίες) "Καβαλικεύω γάιδαρο ώσπου να βρω ένα άτι".

Η παροιμία βεβαίως αναφέρεται υποτιμητικά στα λιμάνια που πιάνει το καράβι,  και ουχί στο ίδιο το  “F/B Πρέβελης”.

Και πως να μιλήσεις υποτιμητικά για το παιδί σου, που κ παιδί σου να μην είναι δεν λες κακή κουβέντα για ένα πλεούμενο που παλεύει στα Κασσοκαρπάθια νερά. Γραμμή με πολλές απαιτήσεις που κάμποσα χρόνια τώρα φέρνει βόλτα το "F/B Πρέβελης
". Γιαπωνέζικο σκαρί με αρκετές ιδιαιτερότητες που ευτυχώς για όλους μας το κουμαντάρουν ικανά χέρια.

Πάμε λοιπόν να κάνουμε την βόλτα από το Ρέθεμνος στο Τσιρίγο κ μέχρι την μεγαλύτερη πόλη της πραγματικής (λακωνικής) Μάνης.

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Ημερολόγιο F/B Πρέβελης
Ώρα 8:00 πρωινή

Το λιμάνι της κρητικής πόλης άνετο, εύκολα προσβάσιμο, καλά φυλασσόμενο και με μια πρώτη ματιά προστατευμένο από καιρούς.
Το καράβι φαίνεται από μακριά. Τέλος πάντων για να μην πλατειάζω, δεν μπερδεύεσαι σε καμιά περίπτωση, το βρίσκεις και με «κλειστά μάτια». Μπορεί στην πόλη να «πηγαίνεις ρωτώντας» που λέει κ ο σοφός λαός αλλά στο Ρεθεμνιώτικο καράβι πας κ με κλειστά μάτια, φτάνει να είναι εκεί!! (..πόντος..!!)

Άνετη επιβίβαση, άνεση στα σαλόνια κ στα decks. Ο λόγος όμως μάλλον δυσάρεστος! Ζήτημα να ταξιδεύουν μαζί μας άλλα 10-20 άτομα. Θλιβερό, μη σου πω και ανατριχιαστικό αν έχεις δει την ταινία του 2002 «Το στοιχειωμένο πλοίο, (Ghost Ship),».Υπάρχει όμως λογική εξήγηση. Η γραμμή καινούρια κ για λίγες μόνο μέρες. Ο κόσμος δεν γνώριζε καν την υπαρξή της. Η επιλογή του Ρεθύμνου έγινε γιατί το "F/B Πρέβελης" δεν μπορούσε να πιάσει με ασφάλεια στο Καστέλλι. 

Ωστόσο, η έλευση του συγκεκριμένου καραβιού στο παλιό του λιμάνι, έστω και για λίγες μόνο μέρες, έφερε στο νου όλων των Ρεθεμνιωτών παλιές καλές θύμησες…
Το πλήρωμα ευγενικό, καθαρό, εξυπηρετικό κ γενικά το καράβι ήταν όπως έπρεπε. Τα εσπρεσάκια μας γευστικά, όχι όμως πιο μυρωδάτα από του «Ε/Γ-Ο/Γ ΒΙΤΖΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ» (το καράβι της γραμμής Κισσάμου-Κυθήρων-Γυθείου) για τον οποίο θα μιλήσω σε άλλο ρεπορτάζ. Τάξη και καθαριότητα παντού και απόρησα γιατί ο καπετάνιος δεν ήθελε να βγάλουμε φωτογραφίες. Δεν ρώτησα κάτι παραπάνω. Ο «καθείς και οι παραξενιές του».. Ξεκούραστο ταξίδι για την Τζένη την φωτογράφο μας..!!
Το πλοίο, όσον αφορά στη πλεύση του, γρήγορο κ σταθερό, η θάλασσα σχεδόν «λαδιά», συνεπώς ταξίδι χωρίς προβλήματα ήρεμο κ κυρίως χωρίς «ανεπιθύμητα σωματικά υγρα»..
Στεναχωρήθηκα κομματάκι όταν έμαθα ότι δεν θα «πιάσουμε» Αντικύθηρα. Όποιος δεν έχει σταματήσει στο νησάκι του γνωστού ναυαγίου με το «ΒΙΤΖΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ» δεν θα με καταλάβει. Οι μη γνώστες ας πάρουν μια γεύση από μια παλιά φωτο της Τζένης

Πορεία για τα Κύθηρα λοιπόν κ το νέο λιμάνι. Εκεί δένουν τα καράβια που ενώνουν το νησί με Κρήτη, Πελοπόνησσο και Πειραιά.

Πριν φτάσουμε στην μπούκα του λιμανιού δυτικά(στο δεξί μας χέρι) βλέπουμε ένα καράβι ριγμένο σε ξέρα. Τσιγαραδικο (νόμιμο, παράνομο, κανείς δεν ξέρει) που μάλλον το πλήρωμα του είχε παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα. Οι αφηγήσεις των κατοίκων χαρακτηριστικές: «νομίσαμε οτι έκανε σεισμό», έλεγαν οι περισσότεροι, «σα να έσκασε μπόμπα», οι πιο παλιοί.. Είχαν το τιμόνι στον αυτόματο τους «ξέσυρε» κ ο καιρός που ήταν χάλια εκείνη την νύχτα, δεν θέλει πολύ.Τους είχε πάρει κ ο ύπνος με αποτέλεσμα να πέσουν με όλη την ταχύτητα που είχε το καράβι πάνω στα βράχια. Φαντάσου δύναμη που το σκαρί δεν βούλιαξε, κόλλησε! Και εκει κολλημένο κάμποσα χρόνια. Και απ’ οτι φαίνεται θα μείνει για πολύ καιρό γιατί έχει γινει ατραξιόν.

Διακόφτι, Κύθηρα

13:20, μεσημεράκι δηλαδη..

Αράξαμε, κατεβάσαμε λίγα οικοδομικά υλικά παραλάβαμε κάμποσους επιβάτες, ευτυχώς γιατί είχα αρχίσει να έχω την αίσθηση του εφοπλιστή που «διακοπεύει» με το γιοτ του(δεν είναι να σου μένουν τέτοιες συνήθειες μέρες που είναι).

Έπεσε κ κάτι στην αντίληψη μου που δεν μ’ άρεσε αλλά δεν θα το σχολιάσω γιατί δεν γνωρίζω όλες τις παραμέτρους. Απλά σας το παραθέτω.

Την ώρα που μόλις είχαμε λύσει τους κάβους κ ξεκινούσαμε(10 μέτρα από το ντόκο) έφτασε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι με το αυτοκίνητο του. Το πλοίο (που έφυγε στην σωστή ώρα για να τα λέμε όλα) δεν γύρισε. Επαναλαμβάνω δεν γνωρίζω ακριβώς τις λεπτομέρειες αλλά έχω δει το «ΚΟΡΝΑΡΟΣ» γυρίζει τουλάχιστον δύο φορές στο κοντινό παρελθόν. Ίσως ήταν διαφορετικές οι συνθήκες, ίσως να είναι πιο ευέλικτο καράβι.. ίσως κ να είμαι κ πιο συναισθηματικά δεμένος με το καράβι της ΛΑΝΕ. Ίσως..

Μετά απο 2 ωρίτσες ταξιδιού –που ούτε τις καταλάβαμε- θες γιατί το καράβι ήταν καλό ο καπταιν ικανός, η θάλασσα ήρεμη κ τα βουνά της Πελοποννήσου υπέροχα, σαν μια συνέχεια της Κρήτης, φτάσαμε στην ιστορική πόλη που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Ευρώτα ποταμού. Σκαρφαλωμένη πανω στον λόφο, την βλέπεις, το μάτι σου γεμίζει ομορφιά η ψυχή σου όμως πιάνεται, μήπως κ βρεθείς ποτέ σε ανάγκη κ χρειαστεί ν’ ανέβεις σε κάποιο από τα πάνω σπίτια γιατί οδική πρόσβαση δεν φαίνεται να υπάρχει!

Γύθειο 15:35, αργά το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα

Εδώ είναι κ το τέλος του θαλάσσιου ταξιδιού.

Το ρολόι δείχνει 15:50..

Αρχίζει ομως ένας μεγάλος προβληματισμός.. Δυτικά προς την πρωτεύουσα της Μάνης ή ανατολικά προς την μεσαιωνική Μονεμβάσια..

Άλλη φορά θα την κάνουμε αυτή την κουβεντούλα..

Καλό σας απόγευμα